image1 image2 image3

sama waga Okres przedawnienia kosztów komorniczych

16.07.2013 | m.ł.

 sąd1

Egzekucja przez komornika kosztów niezbędnych do celowego przeprowadzenia egzekucji jest dopuszczalna po wydaniu postanowienia o ich ustaleniu. Rozstrzygnięcie o kosztach niezbędnych do celowego przeprowadzenia egzekucji musi nastąpić w postępowaniu, którego przeprowadzeniem koszty te zostały wywołane. Komornik rozstrzyga w tym zakresie o kosztach egzekucji świadczeń pieniężnych, w zakresie należnej mu opłaty, na podstawie art. 49 ust. 4 u.k.s.e., a co do pozostałych kosztów na podstawie art. 770 zd. 1 k.p.c.

Zgodnie z art. 770 k.p.c., koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji obciążają dłużnika. Koszty te ściąga się wraz z egzekwowanym roszczeniem (zd. drugie), zaś koszt egzekucji ustala postanowieniem komornik, jeśli przeprowadzenie egzekucji należy do niego (zd. trzecie). Z art. 770[1] k.p.c. wynika natomiast, że prawomocne postanowienie komornika w przedmiocie kosztów podlega wykonaniu po uprawomocnieniu się bez potrzeby zaopatrywania go w klauzulę wykonalności.  

W celu pobrania opłat egzekucyjnych, zgodnie z art. 49 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa dłużnika do uiszczenia należności z tego tytułu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu się podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności. 

Oznacza to, iż wydane przez komornika postanowienie w przedmiocie kosztów, które uprawomocniło się wskutek jego niezaskarżenia lub wskutek oddalenia przez sąd skargi na czynności komornika (gdy o kosztach orzekał komornik), jest tytułem wykonawczym bez potrzeby zaopatrywania go w klauzulę wykonalności. W związku z powyższym, skoro jest to roszczenie komornika do dłużnika o zwrot kosztów, stwierdzone prawomocnym orzeczeniem powołanego do tego organu, należałoby przyjąć, iż ulega ono przedawnieniu na zasadach określonych w art. 125 k.c.

Zgodnie z tym przepisem, roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu. 

Z uwagi na powyższe, zasadne wydaje się stwierdzenie, iż koszty egzekucji komorniczej, ustalone na mocy prawomocnego postanowienia określającego ich wysokość, przedawniają się z upływem lat dziesięciu.