Nasze artykuły dotyczące prawa wodnego:

image1 image2 image3

radca prawny rzeszow Nowelizacja ustawy prawo wodne w 2015 roku – co się zmieni?

25.05.2015 | n.b.

nowelizacja prawa wodnego

Planowana w roku 2015 tak zwana „duża” nowelizacja ustawy prawo wodne ma polegać między innymi na wdrożeniu do krajowego porządku prawnego postanowień Dyrektywy nr 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23.10.2007r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim, czyli tzw. Dyrektywy powodziowej.

Dyrektywa powodziowa nakłada na państwa członkowskie obowiązek opracowania wstępnej oceny ryzyka powodziowego, map zagrożenia powodziowego i map ryzyka powodziowego oraz planów zarządzania ryzykiem powodziowym.

Dyrektywa przypomina, że powodzie mogą powodować ofiary śmiertelne, wysiedlenia osób i szkody w środowisku naturalnym, poważnie hamować rozwój gospodarczy oraz zagrażać działalności gospodarczej.

Powodzie należą do naturalnych zjawisk, którym nie sposób zapobiec, niemniej jednak niektóre działania człowieka, takie jak tworzenie nowej zabudowy mieszkaniowej i wzrost wartości majątku na obszarach zalewowych, a także obniżenie naturalnego potencjału retencyjnego gleby wskutek użytkowania gruntów i zmiany klimatyczne, przyczyniają się do zwiększenia prawdopodobieństwa występowania powodzi i zaostrzenia ich negatywnych skutków.

Ograniczenie ryzyka wystąpienia negatywnych skutków związanych z powodzią, zwłaszcza dla zdrowia i życia człowieka, środowiska, dziedzictwa kulturowego, działalności gospodarczej i dla infrastruktury, jest wykonalne i pożądane. Jednak, jeżeli środki na rzecz ograniczenia tego ryzyka mają być skuteczne, powinny one być w jak najszerszym zakresie koordynowane na poziomie dorzecza.

Państwa członkowskie Unii Europejskiej ustalają odpowiednie cele zarządzania ryzykiem powodziowym, kładąc szczególny nacisk na ograniczenie potencjalnych negatywnych konsekwencji powodzi dla zdrowia ludzkiego, środowiska, dziedzictwa kulturowego oraz działalności gospodarczej oraz, jeżeli zostanie to uznane za właściwe, na działania nietechniczne lub na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia powodzi, a także obejmują prognozowanie powodzi i systemu wczesnego ostrzegania, uwzględniając cechy danego dorzecza lub zlewni.

W związku z tym, w celu zapewnienia pełnej transpozycji postanowień Dyrektywy Powodziowej do polskiego porządku prawnego, w ustawie prawo wodne, przez uzupełnienie art. 9 owej ustawy przewiduje się w szczególności doprecyzowanie definicji powodzi.

W nowym brzmieniu ustawy powódź jest rozumiana jako: czasowe pokrycie wodą terenu, który normalnie nie jest pokryty wodą; definicja ta obejmuje powodzie wywołane przez rzeki, potoki górskie, okresowe cieki wodne oraz powodzie sztormowe na obszarach wybrzeża, natomiast może nie uwzględniać powodzi wywołanych przez systemy kanalizacyjne.

Nowelizacja ustawy wprowadza metodyki szacowania ryzyka powodziowego - określając definicje ryzyka powodziowego, jako kombinację prawdopodobieństwa wystąpienia powodzi i związanych z powodzią potencjalnych negatywnych konsekwencji dla zdrowia ludzkiego, środowiska, dziedzictwa kulturowego oraz działalności gospodarczej.

Zmiana omawianej ustawy przewiduje właściwe planowanie i zarządzanie w ochronie przeciwpowodziowej wraz z infrastrukturą przeciwpowodziową, które ma na celu wzmocnienie bezpieczeństwa tym zakresie.

Ustawa ma wprowadzić odrębne uregulowanie problematyki zarządzania ryzykiem powodziowym i problematyki przeciwdziałania skutkom suszy, wraz z rozdzieleniem obecnego działu V, na dział „Va” - ochrona przez powodzią i „Vb” - ochrona przed suszą.

Nowelizacja da możliwość podejmowania w każdym czasie koniecznych działań, w przypadku zagrożenia osiągnięcia celów środowiskowych w stosunku do wód. Będą one mogły być podejmowane w każdym czasie, a nie wyłącznie w toku opracowywania projektu wodno-środowiskowego kraju, jak to miało miejsce do tej pory.